Een Labyrint van Vreugde en Dankbaarheid

Gepubliceerd op 10 mei 2024 om 13:29

Daar zette ik mijn eerste stap, nog voordat ik het kon beseffen. Ik had aangeboden om op 5 mei een labyrint te maken op het schoolplein van onze kindjes. Een impulsieve beslissing, maar diep van binnen wist ik dat dit mijn pad was. Ik moest door overtuigingen en beperkende gedachten heen breken. Dit was mijn kans om vooruit te komen, uit de stilstand en uit mijn hoofd.

 

De energie stroomde door me heen toen ik die stap zette. Tijdens een wandeling in het bos, waar ik mijn hoofd leegmaakte, ontstond het idee van de wensstenen. Samen met mijn kindjes schilderde ik symbolen op stenen: een hartje, een vlindertje, een zonnetje en een ster. Op 5 mei konden de kindjes het labyrint lopen op de markt met hun wens in gedachten. Ze namen een wenssteen mee als herinnering of gaven het door als geluksteen aan een dierbare. In het midden van het labyrint lag een grote steen met een hartje: de kern ook wel hartsteen genoemd.

De voorbereiding was een feest. Mijn man richtte de website in, de inhoud lag al klaar. De kindjes beschilderden de stenen met mij. Toen de dag aanbrak, straalde de zon. Op school koos ik een plek vlak bij de entree. Bij binnenkomst liep je meteen tegen het labyrint aan.

 

Ik had eerder die week een proeflabyrint gemaakt voor de deur van ons huis. Het krijten bracht me in een flow. De wereld om me heen vervaagde, ik hoorde het wel maar werd volledig het labyrint ingetrokken. Toen het af was, kon ik alleen maar denken: “Wauw, heb ik dit gemaakt?!”

 

Het labyrint oefende direct aantrekkingskracht uit. Mensen van alle leeftijden liepen erdoorheen. Sommigen hielden halt, anderen merkten niet eens dat er iets op de grond lag. Ik zag kinderen in alle rust het labyrint bewandelen, maar ook rennend of met een hondje. Voor de een was het een rustmoment, voor de ander bracht het vreugde en energie.

Het labyrint werd het hart van de markt. Mijn eigen hart vulde zich met vreugde en dankbaarheid. Dit was mijn pad, hier lagen mijn kwaliteiten. Het labyrint van vreugde en dankbaarheid, een reis die ik nooit zal vergeten.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.