Een Labyrint van Heling en Zelfliefde

De dagen na mijn eerste georganiseerde labyrintervaring in het openbaar ontving ik mooie reacties, waarvoor ik dankbaar ben. Vanuit mijn familie kreeg ik ook reacties waarvan één specifieke reactie die mij raakte.

Het was een opmerking die er in het verleden voor gezorgd had dat ik twijfelde aan mezelf, aan mijn unieke kwaliteiten en wat ik kon. Terwijl ik op een stoel zat te praten, voelde ik ineens een scherpe pijn in mijn rug. Het leek uit het niets te komen. Wat wilde mijn lichaam mij vertellen? Welke blokkade zat er in mijn lijf die deze fysieke reactie veroorzaakte?

“ Pijn in de bovenrug kan wijzen op het dragen van emotionele lasten, zoals het overnemen van de problemen van anderen of het beschermen van jezelf tegen emotionele pijn”

Ik kon het voor mijzelf duiden. We verlangen allemaal naar liefde en erkenning. We willen gezien worden met al onze eigenaardigheden en unieke kwaliteiten. Maar als die erkenning uitblijft, als je niet gerespecteerd worden of zelfs als “niet goed” worden bestempeld, heeft dat impact. Het raakt je diep.

Nu ik helder had wat de trigger was, besloot ik ermee aan de slag te gaan. Ik stapte het labyrint in, met liefde voor mezelf. Ik vroeg hulp om die pijnlijke emotie los te kunnen laten. Ik zie je, ik voel je en ik hoor je lieverd. Na een dag of twee was het verdwenen. Het labyrint en de kosmos hielpen me om in verbinding te zijn met mijn lichaam en mezelf liefdevol te verzorgen.

Zo werd mijn labyrint niet alleen een pad van vreugde, maar ook een pad van heling en zelfliefde. Een reis die me leerde dat ik mag staan voor wie ik ben en wat ik kan.